Door: Mieke Koerts
Afgelopen weekend was ik op een leiderschapsconferentie. Ik borrel van de inspirerende dingen en ik wil het liefst alles direct overbrengen aan jullie lezers. Tegelijkertijd weet ik dat er meer kracht uitgaat van één ding goed overbrengen, dan vele dingen half. Dus dat wordt de uitdaging van deze blog. Met dat ik dit neerzet is dit gelijk al een leermoment, de kracht van het eenvoudige, maar goed daar gaat het dan toch niet helemaal over in deze blog. Keuzes maken, Mieke….
Wat mij nu vooral bezighoudt, is de belangrijkheid van mensen om je heen die jou bevestigen, die jou zien en die het beste in jou naar boven halen. Er zijn om mij heen een aantal mensen die mij afgelopen jaren hebben bevestigd en gelukkig dit nog steeds doen. Hoe heerlijk is dat, maar ook, hoe nodig heb ik dat. Onder andere in de functie als leider binnen mijn kerkelijke gemeente. Hier ben ik erg dankbaar voor. Maar tegelijkertijd realiseerde ik dit weekend weer dat dit wel iets is wat je om je heen moet verzamelen, het komt je niet “aanwaaien”. En dat het iets waar je oren naar moet hebben en soms heb ik er ook om moeten vragen. Nu, als leider, besefte ik me daarnaast dat ik die taak nu ook heb naar de mensen om mij heen. Dat wat ik gekregen heb, ook weer doorgegeven mag worden.
De PPP heeft hier een belangrijke rol in gehad voor mij. Binnen deze opleiding mocht ik meer leren vertrouwen op mijzelf, op mijn gaven en talenten en dat wat God in mij gelegd heeft. De PPP heeft mijn leven beïnvloed en heeft me geholpen meer te ontdekken wat mijn passies zijn. Waar ik erg blij van wordt, is mensen echt zien, in wie ze zijn en hoe ze zijn. Ze helpen ontdekken wat er leeft in hun hart. Zie het hart, daar wil ik voor gaan. Ontleend aan een bijbeltekst. Hoe moeilijk dat soms ook is, na deze conferentie ben ik er weer in bevestigd dat het de weg is als leider én als volgeling. Vanuit eigen ervaringen in wat ik mag ontvangen, vanuit persoonlijke passie die ik heb ontdekt en nu vanuit overvloeiende dankbaarheid waarmee ik een ander wil dienen.
Tijdens het schrijven kwam de gedachte in mij op dat dit toch ook de weg is die Jezus ging. Vanuit de liefde van God de Vader, was hij zichzelf onder de mensen hier op aarde en eeuwig dienstbaar aan jou en mij. Wat een inspirator en wat een voorbeeld leider! Wie of wat helpt jou die weg gaan? En nog een belangrijkere vraag, wie ziet jouw hart?
Mieke
Afgelopen weekend was ik op een leiderschapsconferentie. Ik borrel van de inspirerende dingen en ik wil het liefst alles direct overbrengen aan jullie lezers. Tegelijkertijd weet ik dat er meer kracht uitgaat van één ding goed overbrengen, dan vele dingen half. Dus dat wordt de uitdaging van deze blog. Met dat ik dit neerzet is dit gelijk al een leermoment, de kracht van het eenvoudige, maar goed daar gaat het dan toch niet helemaal over in deze blog. Keuzes maken, Mieke….
Wat mij nu vooral bezighoudt, is de belangrijkheid van mensen om je heen die jou bevestigen, die jou zien en die het beste in jou naar boven halen. Er zijn om mij heen een aantal mensen die mij afgelopen jaren hebben bevestigd en gelukkig dit nog steeds doen. Hoe heerlijk is dat, maar ook, hoe nodig heb ik dat. Onder andere in de functie als leider binnen mijn kerkelijke gemeente. Hier ben ik erg dankbaar voor. Maar tegelijkertijd realiseerde ik dit weekend weer dat dit wel iets is wat je om je heen moet verzamelen, het komt je niet “aanwaaien”. En dat het iets waar je oren naar moet hebben en soms heb ik er ook om moeten vragen. Nu, als leider, besefte ik me daarnaast dat ik die taak nu ook heb naar de mensen om mij heen. Dat wat ik gekregen heb, ook weer doorgegeven mag worden.
De PPP heeft hier een belangrijke rol in gehad voor mij. Binnen deze opleiding mocht ik meer leren vertrouwen op mijzelf, op mijn gaven en talenten en dat wat God in mij gelegd heeft. De PPP heeft mijn leven beïnvloed en heeft me geholpen meer te ontdekken wat mijn passies zijn. Waar ik erg blij van wordt, is mensen echt zien, in wie ze zijn en hoe ze zijn. Ze helpen ontdekken wat er leeft in hun hart. Zie het hart, daar wil ik voor gaan. Ontleend aan een bijbeltekst. Hoe moeilijk dat soms ook is, na deze conferentie ben ik er weer in bevestigd dat het de weg is als leider én als volgeling. Vanuit eigen ervaringen in wat ik mag ontvangen, vanuit persoonlijke passie die ik heb ontdekt en nu vanuit overvloeiende dankbaarheid waarmee ik een ander wil dienen.
Tijdens het schrijven kwam de gedachte in mij op dat dit toch ook de weg is die Jezus ging. Vanuit de liefde van God de Vader, was hij zichzelf onder de mensen hier op aarde en eeuwig dienstbaar aan jou en mij. Wat een inspirator en wat een voorbeeld leider! Wie of wat helpt jou die weg gaan? En nog een belangrijkere vraag, wie ziet jouw hart?
Mieke
RSS-feed